แรกรักอะไร ๆ มักจะหอมหวาน ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ต่างคน
ต่างเอาอกเอาใจซึ่งกันและกัน...ตัวคิดถึงเค้าป่าว?...คิดถึงซิครับ
คิดถึงซิคะ...แหม! หัวใจมันฟูแค่ได้ยินคำว่า "คิดถึง"...
เมื่อเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก...ก็ได้เวลาที่เหมาะสมสำหรับ
การ "ฟีทเจอริ่ง"...อ้าว อ้าว มันก็เป็นธรรมเนียม เหมือน......
ครก กับ สาก...ครกไม้ต้องคู่กับสากไม้ ครกหินต้องคู่กับสากหิน
มันถึงจะตำน้ำพริกอร่อย...ช่ายป่ะ...!!! เอ๊ะ...ยังไง...Ha Ha...
ความรักมันเป็นเรื่องของคนเพียงสองคน...หากฝ่ายใดคิดไม่ซื่อ
บ้านแตก...บ้านพัง กะละมังรั่ว...เลยเหอะ!!!
แม้อีกฝ่ายจะทุ่มเทความรักให้เพียงใด
หาได้เพียงพอไม่...หุหุ
สุดท้ายเมื่อคนมันจะไป... มันก็ต้องไปใช่ป่ะ เพราะซื้อตั๋วไว้แล้ว...
ถ้าไม่ไปเดี๋ยวตกรถ...ถ้าเขาหมดใจก็อย่าไปรั้งเขาเลย.......
เมื่อคุณมี รักแท้ แล้วยัง แพ้คนนอกใจ ช่างมันเถอะหาใหม่...
ฟีทเจอริ่งหัวใจ...ให้กลับมาสดใสซาบซ่านอีกครั้ง...ดีกว่ามั้ย?...!!
http://dharmaishere.blogspot.com |
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น