พยายามที่จะเป็นคนดี...ดีกว่าไม่พยายาม...!!!

วันนี้มีโอกาสได้คุยกับสหายธรรมท่านหนึ่ง...อวยพรวันเกิดย้อนหลังให้ผม...ถามผมว่าไปทำบุญมาป่าว...ผมบอกว่าป่าว...แต่วันนี้ได้มีโอกาสทำบุญแล้ว...เก็บ iphone6+ ได้อ่ะสิ...ส่งคืนเจ้าของเรียบร้อยแล้ว...สาธุกันน๊าา...!!! ที่เล่าให้ฟัง...ไม่ได้ต้องการจะอวดว่าเป็นคนดีหรอกนะครับ...เพราะคนดีดูยังห่างไกลจากตัวผมนัก ตอนนี้อยู่ในขั้นพยายามเป็นคนดีเท่านั้น ซึ่งบังเอิญผมมีงานอดิเรก คือการเขียน Blog ในเรืื่องธรรมะบ้าง ทั่วๆไปบ้างแบบที่เพื่อนๆอ่านกันอยู่นี่แหละ...การเขียน Blog ก็คล้ายๆกับการเขียนไดอารี่แหละครับ...ดังนั้นเรื่องนี้ก็คงไม่พลาดสำหรับการบันทึกลงในไดอารี่ของผม...รู้สึกดีใจกับสิ่งที่ได้ทำในวันนี้...ด้วยเหตุผล 2 ประการ คือ 1.ได้แสดงให้ลูกๆเห็นว่านี่แหละความดีในแบบของคนพุทธ...ลูกของผมทุกคนเป็นคาทอริก...ก็เลยสอนเรื่องของกรรมซะเลย...จังหวะดีที่แม่ของเขายังไม่กลับ ไม่งั้นคงมาที่บ้านของผมลำบาก...ทั้งๆที่บ้านก็อยู่ติดกันนี่แหละ...2.ได้เห็นรอยยิ้มผู้เป็นเจ้าของโทรศัพท์ที่ได้ของคืน...เป็นผมทำหาย คงเซ็งมากราคามันก็หลายตังค์อ่ะนะ...พอคืนให้เจ้าของ ผมแอบกระซิบบอกน้องเขาไปว่า...ถ้าอยากตอบแทนน้ำใจของผม...ช่วยเข้าไปกด Like Fan Page ให้หน่อย...น้องเขาก็รับปาก แล้วก็จัดการตามนั้น แถมขอเป็นเพื่อนในเฟสกับผมอีก...ผมกับน้องสาวของผมก็ขี่มอร์ไซด์กลับบ้าน...ผมวานให้เขาขี่ไปเอง...ผมสายตาสั้น...มีใครบางคนไม่ยอมให้ผมวางโทรศัพท์ไง...ผมจึงลืมแว่นสายตาไว้บนแท็กซี่เมื่อ 3 อาทิตย์ก่อน...แต่ไม่ได้คืน 555...เมื่อเราพยายามที่จะเป็นคนดี มันจึงมีอะไรมาทดสอบเราบ้าง...จะผ่านได้มั้ย...ถ้าจำไม่ผิด กระเป๋าตังค์, Blackberry , iphone ประมาณ 10 รอบแระ.....ผ่านตลอด......แต่อย่ามาเป็นล้านนะ...กลัวไม่ผ่าน...อิอิ...พยายามที่จะเป็นคนดี...ก็ยังดีกว่าไม่พยายาม...เน๊อะ !!!

http://dharmaishere.blogspot.com