รัก...ที่เหนือ...รัก มันเป็นเช่นนี้เอง...!!!

เมื่อถึงคราวที่มีความรัก อะไรต่างๆช่างดูสวยงามไปหมด
เพลงหวานซึ้ง...ก็ยิ่งหวานกว่าปกติ
กำลังใจที่เคยขาดหายกลับทรงพลังอย่างน่าประหลาดใจ
จะมีสักกี่คนที่โชคดีเจอคนรักเหมือนในจินตนาการที่ฝันเอาไว้
เมื่อความบังเอิญไม่เคยมีบนโลกแห่งความเป็นจริง
ผลของกรรมต่างหากที่เป็นตัวส่งเสริมดั่งต้องมนต์สะกด
รักตามรอยบุญที่หนุนเนื่องกันมา...นานแสนนาน
ทาน ศีล ภาวนา...ประหนึ่งโซ่ทองคล้องใจของคนทั้งคู่นั้นแล
เกิดชาติไหนก็ยังเป็นคู่กัน...เมื่อก่อตัวเกิดเป็นความรัก
จึงรวดเร็วปานสายฟ้า...และมากมายกว่าน้ำในมหาสมุทร
เป็นความรักที่อมตะทำลายไม่ได้ด้วยความชั่วร้ายทั้งปวง
รอยยิ้มจากความสุขเกิดขึ้นแทบจะทุกลมหายใจเข้าและออก
เป็นความรักที่มีแต่ให้...รัก ที่เหนือ รัก จึงบังเกิดขึ้น...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

สัญญาแล้วใช่ไหม?...อย่าไปไหนอีก...!!!

อย่าาาาาพึ่งงงง ?
นี่อาจเป็นคำทักทายแรก...ที่ทำให้หัวใจทั้งสองดวง
หวนกลับมาพบกันอีกครั้งในห้วงเวลาที่ดีที่สุดของชีวิต
ข้อตกลงเก่าได้หายไปด้วยสัญญาใหม่ที่แรงกว่า
อุปสรรคมากมายที่รอคนทั้งคู่พิสูจน์รักแท้
ชาติแล้วชาติเล่าที่สร้างบารมีร่วมกันมา...
ความรักความผูกพันที่แสนลึกซึ้งในแบบที่โลกไม่มีวันเข้าใจ
ถูกจุดจนติดขึ้นอีกครั้ง...เพื่อก้าวไปสู่จุดหมายเดียวกัน
คนหนึ่งกลับถึงบ้าน...ส่วนอีกคนอยู่ระหว่างทาง
ลมฝนย่อมไม่สามารถทำอันตรายต่อผู้ถึงบ้านแล้ว
ความป่วยไข้อาจเกิดขึ้นได้กับผู้โดนฝน...แต่ด้วยกำลังใจที่แรงกล้า
อีกคนที่เขารักที่สุดรออยู่...เขาต้องไปให้ถึงบ้าน
บ้านซึ่งอบอุ่นและปลอดภัย...ด้วยคำสัญญาระหว่างเขาและเธอ
"อย่าไปไหนอีก...เราจะไม่มีวันห่างกัน"
ฝ่ายหนึ่งรอ ฝ่ายหนึ่งไล่ตาม...ด้วยรักแท้ที่ฟ้ามิอาจกั้น
แล้ววันนั้นจะเป็นวันที่พิสูจน์...คำสัญญา...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

สัจจะของรักแท้...เธออยู่ที่ไหน ฉันจะอยู่ที่นั่น...!!!

เรื่องของหัวใจไม่ใช่จะเอามาล้อเล่นกันแบบขำๆ

บางคนบอกว่า..."หากจะรัก ต้องลืมคำว่าเสียใจ"

แต่ใครอีกคนต่างหากที่สอนให้รู้จักและต้องจำคำนี้

หากสักวันหนึ่งได้เจอความรักที่ดีแล้ว

เราจงเพียรพยายามถนอมเก็บความรักนั้นไว้

ความเข้ากันได้ คุยกันรู้เรื่อง ชอบอะไรที่เหมือนๆกัน

นั่นคงเป็นสิ่งที่ยืนยันได้ในระดับหนึ่งว่า...คนนี้ "ใช่แล้ว"

เมื่อก่อนอาจไม่มีทางเลือก แต่ตอนนี้เราเลือกที่จะเป็นคนดี

เพื่อคนสำคัญที่สุดคนนั้น...

มันรู้สึกถึงความอิ่มในทุกครั้งที่ได้พูดคุย...

มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ...ถ้าเลือกเกิดได้ก็คงจะดีไม่น้อย

แต่ในเมื่อมันอยู่เหนือการควบคุม...สัจจะที่ให้ไว้

คือหลักประกันหัวใจของรักแท้ที่ว่า

"เธออยู่ที่ไหน ฉันจะอยู่ที่นั่น"...ตลอดไป...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

เมื่อไม่แน่ใจ...ควรหยุด หรือ ไปต่อ ?

นอกจากความสุข ความทุกข์แล้ว...

ในระหว่างทางของความรัก...ย่อมมีความสับสนเกิดขึ้นได้

เมื่อมีคำถามว่า..."เธออยู่สูงเกินไปไหม?"

เรามันคู่ควรกับเขาหรือ?...อะไรประมาณนี้

จะถอย หรือ จะสู้...!!!

การที่เราจะรักใครสักคน จริงหรือที่มันไม่มีเหตุผล

ไม่หรอก...ทุกอย่างมันย่อมมีเหตุผลในตัวมันเอง

เพียงแต่ตอนนี้...ยังหาไม่เจอ...

คนที่ดีกว่าคู่ควรกว่าตัวเราก็มีมากมาย...ทำไมเขาไม่รัก

มันเพราะอะไร...???

แล้วความต่างมันห่างไกลหลายกิโลแบบนี้...จะทำยังไง...

จะคิดสู้ก็ดูไม่คู่ควร...ครั้นจะถอยก็ดูปอดแหกตั้งแต่อยู่ในมุ้ง

จะไปต่อ หรือ ถอย...หัวก้อยท่าจะดี...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

เมื่อความหมายหนึ่งของ "ความรัก"...คือความสวยงาม...!!!

ความรัก...บางครั้งมันค่อยๆสะสมขึ้นทีละน้อย
แต่ในบางครั้ง...ก็เกิดขึ้นรวดเร็วมากจนน่าตกใจ
มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย...แต่ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว
ความรักย่อมสวยงามเสมอ...
ทุกคู่รักตามความเชื่อทางพุทธศาสนา...
คือ...คนที่ได้สร้างกรรมร่วมกันมา...และในความเป็นไปได้
การประสบพบเจอคู่ของตนอาจมีมากกว่าหนึ่ง...
โดยมีแรงเหวี่ยงของกรรมนั่นแหละเป็นหัวใจสำคัญ...
ดังเรื่องย่อเรื่องหนึ่งที่จะเล่าให้ฟัง...ดังต่อไปนี้
มีคู่รักคู่หนึ่งซึ่งรักกันมากมาย...สะสมบารมีร่วมกันมานานแสนนาน
ทุกคู่รักย่อมผ่านความไม่เข้าใจด้วยกันทั้งนั้น...จนในที่สุด...
ทั้งฝ่ายชายและหญิงก็ได้ลั่นวาจาว่า..."จะไม่ขออยู่ร่วมกันอีก"
ทั้งๆที่หัวใจทั้งสองดวงมีความรักให้กันอย่างเปี่ยมล้นก็ตาม
ด้วยแรงปรารถนาที่พลั้งปากด้วยทิฐิต่างคนต่างร่อนเร่ไปเกิด
ดวงจิตที่มีกรรมผูกพันด้วยความรัก...หลบอย่างไรก็ไม่พ้น
ทั้งคู่ได้พบกัน...แค่มองตาก็รู้ใจ ข้อมูลเก่าๆได้พรั่งพรูออกมา...
แต่เขาและเธอไม่อาจใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันได้...ทั้งๆที่รักกันที่สุด
ความเศร้าย่อมมีหากแต่ความสวยงามของความรักมักสูงค่ากว่า
เขาและเธอจึงจับมือกันเพื่อก้าวต่อไปข้างหน้า...ให้สูงขึ้นไป
ด้วยพลังของความรักอันบริสุทธิ์และสวยงาม...!!!

อ่านต่อ..>

เมื่อความรัก...ไม่ใช่สิ่งที่เห็น...!!!

ภาพบางภาพที่ปรากฏแก่สายตา...
มันอาจไม่มีค่าเลยในความรู้สึก...เมื่อภาพนั้นหายไป
แต่กับบางภาพ...ที่ไม่เคยปรากฏแก่สายตามาก่อน
กลับมากมายความรู้สึกยิ่งนัก...เมื่อภาพนั้นมาปรากฏ
ใครคนนั้นก็เป็นเช่นภาพหนึ่ง...
ส่วนใครอีกคนหนึ่งก็เป็นดังเช่นอีกภาพนั้น...
บางครั้งภาพที่ถูกมอง...ไม่สามารถอธิบายความรู้สึกภายในได้
แต่ความรู้สึกภายในสามารถอธิบายภาพที่ถูกมองได้อย่างชัดเจน
ความรัก มันคือความรู้สึกรัก อาจไม่ใช่สิ่งที่เห็นและเป็นอยู่...
หมดรัก กับ มีรัก...มันจึงถูกซ่อนเอาไว้ในส่วนที่ยากจะค้นหา
เรือแห่งความรักลำน้อยล่องลอยตามกระแสน้ำ...
ไปในทิศทางเดียวกัน...
ย่อมไม่ล้าและเหนื่อยอ่อนเหมือนลอยทวนน้ำ
เมื่อภาพแห่งความรู้สึกปรากฏชัดขึ้นเมื่อใด...
เมื่อนั้น...เราจะได้คำตอบว่าความรัก...
ไม่ใช่แค่เพียง...สิ่งที่เห็น...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

เมื่อการแสดงออกมันแตกต่าง...เรือรักจึงอัปปาง...!!!

เมื่อฝ่ายหนึ่งได้ปฏิเสธทุกคำร้องขอ...
ผม...มีแฟนแล้ว...ผมรักแฟนผมมาก...
ผมไม่สามารถรับความปรารถนาดีของคุณได้...

แต่อีกฝ่ายหนึ่ง...กลับยื่นไมตรีให้กับชายหลายคน..
มันเป็นการหว่านเสน่ห์แบบไม่รู้จบ...ของ
ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งคิดว่าตัวเอง...สวย...!!!
ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะบอกกับใครๆว่า...มีแฟนแล้ว...!!!

การแสดงออกมันสวนทางกันโดยสิ้นเชิง...
เมื่อความรักได้เดินมาถึงจุดที่ต้องครุ่นคิด...
ไปต่อไม่ได้เสียแล้ว...กับคนหลายหัวใจ...เช่นนี้
เรือแห่งความรักลำน้อยๆ...เมื่อโดนคลื่นลมแรง
มันมิอาจต้านทานไหว...จึงอัปปางลงในที่สุด...
รักแล้วไม่กล้าแสดงออก...ไม่กล้าบอกใครต่อใคร...ว่าคนนี้คือแฟนฉัน
นั่น !!!...มันไม่ใช่ความรัก...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

ความสุขที่เกิดจากการ "ให้"...!!!

ตัวเราเองเมื่อหิว...ยังต้องการอาหารเพื่อมาดับทุกข์แห่งความหิวนั้น

การให้อาหารแก่เหล่าบริวารสัตว์ต่างๆ...เพื่อเป็นการสงเคราะห์

เมื่อพวกมันกินอิ่ม นอนหลับ...ความทุกข์ดับ ใจเราก็เป็นสุข

การไม่ผูกโกรธ...คือ การแสดงออกถึงความมีเมตตา

อภัยเสียได้ในความผิดของเขา...แบบนี้ใจเราก็เป็นสุข

คนที่ถูกให้อภัยก็ย่อมจะเป็นสุขเช่นกัน

ความรักของชายหญิง...เมื่อได้เป็นผู้ให้โดยมิได้หวังผลใดๆ

หัวใจก็ย่อมมีแต่ความแช่มชื่นเบิกบาน เพราะตัวความรักเอง

ไม่เคยทำร้ายคนที่รู้จักคุณค่าของความรัก...เขามีความสุขกับสิ่งที่เรา

มอบให้ไป...ตัวเราเองก็พลอยสุขไปด้วย

ความสุขเกิดขึ้นได้ทุกเวลาถ้ารู้จักให้...ให้ไม่ยาก ถ้าอยากจะให้...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

เมื่อเธอหลายใจ...ผมถึงมีใครหลายคน...???

จากเหตุการณ์ในวันหนึ่ง...เมื่อผมหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาดู...
หลังจากใส่รหัสผ่านหน้าจอเรียบร้อย...ซึ่งเป็นชื่อของผมเอง
คลิกโน่น คลิกนี่ไปเรื่อยเปื่อย...แล้วก็ไปเจออะไรบางอย่างเข้า...!!!
ผมจำความรู้สึกนั้นได้...มือสั่น ใจมันหวิว...หน้ามืดคล้ายจะเป็นลม
เมื่อเห็นรายชื่อผู้ติดต่อที่มีชื่อว่า...ที่รัก...พ่อทูนหัว...ผัวของก้อย
ใช่ครับ...แฟนของผมเธอมีชื่อว่า "ก้อย"...
เมื่อเธอคิดสะกดคำว่า "ซื่อสัตย์"...ไม่เป็น ผมก็ไม่จำเป็นต้องเข้าใจ
สิ่งที่ผมทำลงไปทุกอย่าง...
อยากให้เธอรู้ว่าผมเจ็บปวดจริงๆ
ผมเริ่มจีบ หนิง น้อย อ้อย และ ขวัญ...เพียงเพื่อประชด...!!!
เมื่อเธอยังหลายใจ...ผมจึงต้องมีใครหลายๆคน เกลือจิ้มเกลือครับ
ผมได้แต่เก็บความชอกช้ำไว้ในใจนานนับเดือน...จนสบโอกาส...!!!
วันนั้น...วันที่ทุกอย่างถูกเปิดโปง...ผมแกล้งหยิบโทรศัพท์ผิด...
ขับรถออกจากบ้านอย่างรวดเร็ว...เป็นไงเป็นกัน...มันเหลืออดแล้วครับ
เมื่อมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น..."ผัวของก้อย"...รายชื่อสายเข้า...
ผมรีบกดรับ...เมื่อได้ยินเสียงของปลายสาย...มันยิ่งตอกย้ำถึง
ความเจ็บปวด...น้ำตาของผมไหลอาบแก้ม...ผมรีบวางสาย โดยไม่
ตอบอะไรสักคำ หลังจากที่ได้ยินคำว่า "ที่รักทำไมไม่รอก้อยด้วย"
งามไส้ สตอรี่...ล่ะครับ...งานนี้ อิอิอิ...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

ความรัก...ความสุข...ใช่ หรือ ชอบ ตอบกันเอง...!!!

คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรารัก แต่ไม่เหมาะที่จะร่วมชีวิตด้วย

ความรักอย่างเดียวมันจึงไม่ใช่คำตอบสุดท้าย

เมื่อได้คบกับใครแล้วต้องรู้สึกเหนื่อย...

นั่นคงไม่ใช่...!!!

การเดินทางที่แสนยาวไกลไปพร้อมๆกัน

ถ้าปราศจากหัวใจที่มีความสุข

มันก็ยากที่จะไปต่อ

ความรัก...จึงเป็นแค่จุดเริ่มต้นของการเดินทาง

ความสุขต่างหากที่เราใฝ่หา

ของที่ชอบ อาจจะไม่ใช่

ของที่ใช่ อาจจะไม่ชอบ

ความรู้สึกที่แท้จริงนั่นแหละ...มีคำตอบให้

จะเลือก...ความรัก หรือ ความสุข...จะใช่ หรือ จะชอบ

ต้องตอบกันเอาเอง...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

ความรักมิใช่เรื่องบังเอิญ...แต่มันเกินความเข้าใจ...!!!

มีคนเคยกล่าวเอาไว้ว่า...เรื่อง “ความรัก” ไม่มีคำว่าถูกและผิด
คุณไม่ผิดเลย … ที่ไปรักใครคนนั้น
และใครคนนั้นก็คงไม่ผิดเช่นกัน … ที่ไม่ได้รักคุณ
ในทางกลับกัน …
คุณไม่ผิดที่ไม่ได้รักใครคนนั้น
และใครคนนั้นก็ไม่ผิดที่มารักคุณเช่นกัน
หาใช่ความบังเอิญ...ที่มีเหตุและผลเช่นนี้
หากมันเกินความเข้าใจ...ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น
คุณ และ ใครๆอีกมากมาย...ต่างได้เคยลิ้มรส...
ความมหัศจรรย์เช่นที่กล่าวนี้...แต่ไม่เคยหาคำตอบได้สักที
ว่าความรักที่มี...มันคือความบังเอิญ?...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

อย่าโพสต์แบบนี้...เดี๋ยวพี่มันจะไม่ไหว...!!!

โอ้ยตาย!...แต่ละนาง นั่นมันคน หรือ นางฟ้า...!!!
ไม่สงสารกันบ้าง หราาา...คนไม่มีแฟนอ่ะ
โพสต์กันแต่ละที...พี่ถึงกับอึ้ง...
สวยจัง สวยจริง ผู้หญิงเอ๋ย...กินอะไรเล่าเธอถึงได้งามแสนงาม..
อิอิ...บลา บลา บลา...!!!
ยุบหนอ พองหนอ...ชักจะท่องผิด ท่องถูก...แล้วนะฮร้าา!!!
แค่เส้นผมของพี่...จากสีดำ มาเป็นสีขาว...ก็หนาวจะแย่
เมื่อได้เห็นความขาวของน้องเข้าไปอีก...มันจะไหวเหรอ...???
กลัวมักม๊าก...ความขาวเนี่ย...!!!
"พี่โพสต์ธรรมะ...จนมือแทบหงิก ได้มา สามสิบ
ส่วนน้องแค่ปรายหางตาปริบๆ...อีกสามสิบ จะถึงพัน"...555
เป็นสีสันของพวกเราชาวเฟสดีเหมือนกัน...ผู้ชายแท้ๆคนหนึ่ง
เมื่อได้เห็นผู้หญิงสวย...ก็เหมือนว่า...กำลังเดินชมสวนดอกไม้...
เฮ้อ!!...สวยแบบนี้...แล้วพี่จะไหวเหรอ?...อิอิ

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

จุดสลบของความรัก...คือจุดแตกหักของคำว่า "แฟน"...!!!

อดีต คือ คนแปลกหน้า
ปัจจุบัน คือ เงา...เราเรียกว่า "แฟน"...
เมื่อคน 2 คนมาจากคนละที่...
เดินอยู่บนเส้นทางแห่งความรู้สึก...ร่วมกัน
ย่อมจะมีการกระทบกระทั่งกันบ้าง...เป็นเรื่องธรรมดา
ลิ้นกับฟันในปากของเราแท้ๆ...บางครั้งยังมีการผิดคิว
การได้พบกันของใครบางคน...ดูดุจราวปาฏิหาริย์
แต่การจะได้ไปต่อหรือไม่...คือความเข้าใจล้วนๆ
หลายคู่...เริ่มนับได้เพียงแค่หนึ่ง...ก็ต้องลาลับ
ชายทาง หญิงทาง...ไปไม่รอด
ความไว้เนื้อเชื่อใจซึ่งกันและกัน คือ ส่วนสำคัญที่สุด
แสดงออกถึงความตรงไปตรงมา ไม่มีหมกเม็ด...
ความมั่นใจในคู่ของเรา...จะเป็นแนวอาณาเขตกันไฟได้ดีที่สุด
ไม่ให้ลามไปถึง..."จุดสลบของความรัก"...
เพื่อป้องกัน "การแตกหัก"...ของคำว่า "แฟน"...

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

คุยกันทุกวัน...ความผูกพันจึงเกิดขึ้น...!!!

"ดีจ้า"...ทัก ทัก...สบายดีนะคะ...!!!
"ครับ"...สบายดี แล้วคุณล่ะ...สบายดีมั้ยครับ?...
เมื่อได้คุยกันทุกวัน...ความสนิทสนมจึงมาเยี่ยมคนทั้งคู่
"คิดถึง คิดถึง"..."ตะเองทามรัยอยู่?"...
"ป่าว"..."เค้านั่งคิดถึงตัวอยู่น่ะซิ ^^"
"หราา หราา ...มากป่าว?"....
"มากที่สุดเบย...จริงๆน๊าาา"
อาจเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว...แต่มันก็เป็นไปแล้ว
แล้วถ้าในวันหนึ่ง...เมื่อใครสักคนหายไป
ความผูกพันที่ได้สร้างขึ้นแล้ว...จะถูกเก็บกวาดอย่างไร?
ให้หมดสิ้นไป...คงไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย...!!!
การสร้างความผูกพันกับใครสักคน...เป็นเรื่องที่ยาก...
แต่จะยากยิ่งกว่า ในการลบความผูกพันนั้น...
ให้ออกจากความทรงจำ...
เมื่อได้คุยกันทุกวันความผูกพันจึงเกิดขึ้น...แบบไม่รู้ตัว...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

เมื่อรักโดนทำลาย...ด้วยความไม่เชื่อ...!!!

          ในวันนั้น...เธอได้ทำลายความเชื่อของฉันไปจนหมดสิ้น
          แต่วันนี้เธอกลับมาถามหาความรัก
          จากคนที่ครั้งหนึ่ง...เธอเคยทิ้งไป
          สาวสวยมากมายที่รุมล้อมเธอในตอนนี้
          ยังไม่เพียงพออีกหรือ?...
          ทำไมถึงพูดว่าไม่มีอะไร...ในเมื่อภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า
          มันคือ...คำตอบสำหรับฉัน...
          เรายังคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้...แต่จะให้ฉันกลับไป
          คงไม่มีวันนั้น...มันเจ็บเกินไปที่จะหวนคืน
          ความรักของฉันได้ถูกทำลายไปสิ้น
          จากความเชื่อของฉัน...ทั้งๆที่มัน...ไม่มีอยู่จริง...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

นี่แหละตัวฉัน...!!!

          ตัวฉัน :
               ไอ้ที่ลืมใช่ว่าจะไม่รัก
               ไอ้ที่ทักใช่ว่าจะไม่เขิน
               ไอ้ที่่ห่างใช่ว่าจะหมางเมิน
               ไอ้ส่วนเกินไม่ใช่เขาเรานั่นเอง

          นี่ก็ฉัน :
               เขียนเรื่องรักใช่ว่าจะอกหัก
               เขียนทายทักใช่ว่าจะดูหมอ
               เขียนสองแง่สามง่ามใช่ว่าจะชีกอ
               เขียนให้พอมีคนอ่านสำราญใจ
               เขียนเรื่องธรรมก็เพราะแค่อยากจะเขียน
               เขียนเรื่องเกรียนไม่ถนัดมันขัดข้อง
               เขียนเรื่องจริงในบางครั้งน้ำตานอง
               จิตเศร้าหมองไม่อยากเล่าเพราะเศร้าจัง...แง แง !!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

เป็นคนดี...แล้วได้อะไร?...!!!

               จะทำความดีสักอย่าง...บางครั้งมันก็ยากนะ...
               ยิ่งยากขึ้นไปอีกเมื่อเจอคำถามว่า...
               "เป็นคนดีแล้วได้อะไร?"...
               ตอบยาก...เพราะไม่เคยได้อะไรจริงๆ...
               แต่ก็ยังศรัทธาที่จะทำต่อไป...!!!...
               ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะเหตุใด...
               เคยได้ยินหลายคนมักพูดเสมอว่า...
               "เดี๋ยวนี้ศาสนาเริ่มเสื่อมลง"...
               คนที่พูดนั้น...เข้าใจผิดไปมาก...
               ศาสนาไม่เคยเสื่อม...คนต่างหากที่เสื่อม...
               บุคคลที่ควรเชื่อที่สุดถ้าไม่ใช่ "พระพุทธเจ้า"...
               แล้วควรจะเป็นใครหรือ?...
               หากแม้ว่าเป็นคนดีแล้วไม่ได้อะไร...ยังดีกว่า..
               เป็นคน "จัญไร"...แล้วได้ดี ^^

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

ขอเก็บสิ่งนี้ไว้...ในใจคนเดียว...!!!

               ที่ไม่บอก...
               เพราะกลัวเธอจะเปลี่ยนไป
               ที่ยังไม่มีใคร...
               เพราะหัวใจมีแต่เธอ

               ถึงแม้จะทรมาน...กับอาการที่ต้องเก็บ
               ดีกว่าบอกไปแล้วเจ็บ...เมื่อเธอห่างหาย

               ขอเพียงได้พบกัน คุยกัน เหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมา
               กาแฟที่เคยซื้อมาฝาก...แบ่งปันพื้นที่ในร่มเมื่อยามฝนตก
               ฉันไม่มั่นใจเลยว่าสิ่งเหล่านี้จะยังคงอยู่
               เมื่อความจริงได้ถูกเปิดเผย...

               หากสิ่งเหล่านี้คือความสุข...ฉันควรพอใจ
               จะเก็บสิ่งดีดีนี้ไว้...ในใจเพียงผู้เดียว...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

คนของหัวใจ...อาศัยอยู่ในเฟส...!!!

               ตื่นเช้าขึ้นมาก็ต้อง...ออนเฟส

               เพื่อทักทาย พี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ

               หลังทำภารกิจเสร็จในช่วงเช้าก็ต้อง...ออนเฟส

               เพื่อทักทาย พี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ

               หลังพักทานอาหารกลางวันก็ต้อง...ออนเฟส

               เพื่อทักทาย พี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ

               ก่อนเลิกงาน - หลังเลิกงานก็ต้อง...ออนเฟส

               เพื่อทักทาย พี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ

               ก่อนจะนอนก็ต้อง...ออนเฟส

               เพื่อทักทาย พี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ

               ใช่เหรอ?...เพื่อ?...ที่ทำแบบนี้ได้เพราะใครบางคนม๊าง

               เพราะ "คนของหัวใจ ใครคนนั้นในเฟส...สำคัญจริงๆ"

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

พยายามที่จะเป็นคนดี...ดีกว่าไม่พยายาม...!!!

วันนี้มีโอกาสได้คุยกับสหายธรรมท่านหนึ่ง...อวยพรวันเกิดย้อนหลังให้ผม...ถามผมว่าไปทำบุญมาป่าว...ผมบอกว่าป่าว...แต่วันนี้ได้มีโอกาสทำบุญแล้ว...เก็บ iphone6+ ได้อ่ะสิ...ส่งคืนเจ้าของเรียบร้อยแล้ว...สาธุกันน๊าา...!!! ที่เล่าให้ฟัง...ไม่ได้ต้องการจะอวดว่าเป็นคนดีหรอกนะครับ...เพราะคนดีดูยังห่างไกลจากตัวผมนัก ตอนนี้อยู่ในขั้นพยายามเป็นคนดีเท่านั้น ซึ่งบังเอิญผมมีงานอดิเรก คือการเขียน Blog ในเรืื่องธรรมะบ้าง ทั่วๆไปบ้างแบบที่เพื่อนๆอ่านกันอยู่นี่แหละ...การเขียน Blog ก็คล้ายๆกับการเขียนไดอารี่แหละครับ...ดังนั้นเรื่องนี้ก็คงไม่พลาดสำหรับการบันทึกลงในไดอารี่ของผม...รู้สึกดีใจกับสิ่งที่ได้ทำในวันนี้...ด้วยเหตุผล 2 ประการ คือ 1.ได้แสดงให้ลูกๆเห็นว่านี่แหละความดีในแบบของคนพุทธ...ลูกของผมทุกคนเป็นคาทอริก...ก็เลยสอนเรื่องของกรรมซะเลย...จังหวะดีที่แม่ของเขายังไม่กลับ ไม่งั้นคงมาที่บ้านของผมลำบาก...ทั้งๆที่บ้านก็อยู่ติดกันนี่แหละ...2.ได้เห็นรอยยิ้มผู้เป็นเจ้าของโทรศัพท์ที่ได้ของคืน...เป็นผมทำหาย คงเซ็งมากราคามันก็หลายตังค์อ่ะนะ...พอคืนให้เจ้าของ ผมแอบกระซิบบอกน้องเขาไปว่า...ถ้าอยากตอบแทนน้ำใจของผม...ช่วยเข้าไปกด Like Fan Page ให้หน่อย...น้องเขาก็รับปาก แล้วก็จัดการตามนั้น แถมขอเป็นเพื่อนในเฟสกับผมอีก...ผมกับน้องสาวของผมก็ขี่มอร์ไซด์กลับบ้าน...ผมวานให้เขาขี่ไปเอง...ผมสายตาสั้น...มีใครบางคนไม่ยอมให้ผมวางโทรศัพท์ไง...ผมจึงลืมแว่นสายตาไว้บนแท็กซี่เมื่อ 3 อาทิตย์ก่อน...แต่ไม่ได้คืน 555...เมื่อเราพยายามที่จะเป็นคนดี มันจึงมีอะไรมาทดสอบเราบ้าง...จะผ่านได้มั้ย...ถ้าจำไม่ผิด กระเป๋าตังค์, Blackberry , iphone ประมาณ 10 รอบแระ.....ผ่านตลอด......แต่อย่ามาเป็นล้านนะ...กลัวไม่ผ่าน...อิอิ...พยายามที่จะเป็นคนดี...ก็ยังดีกว่าไม่พยายาม...เน๊อะ !!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

อภัยให้เป็น...ก็เย็นได้...!!!

               "เรามีกันอยู่เพียงสองคน อยู่มาจนเราเข้าใจกันดี....
           บางครั้ง รักก็ต้องมี เรื่องที่กวนใจ".......
           ....เล็กๆน้อยๆเราก็ยอมกันไป ความจริงในใจยังโกรธ...
           ฮัมเพลงเบาๆ...คิดตามไปด้วย มันก็จริงเน๊อะ...!!!

           ก็มีกันอยู่แค่นี้ จะโกรธ จะเกลียดกันไปทำไม....
           หนักนิดเบาหน่อย ก็หยวนๆ...เอ็งที ข้าที...ผลัดกัน
           มันส์ไปอีกแบบ...ดีกว่ามานั่งทะเลาะกันหน้าดำหน้าแดง...
           แม่งเอ้ย...อยู่นั่น...!!!

           เวลาจะโกรธก็มองหน้าซะหน่อย...ว่าใคร?...สำคัญม่ะ
           ถ้ามันเลี่ยงความโกรธไม่ได้...เดินหนีไปเลย...พออารมณ์ดี
           ค่อยกลับมาคุยต่อ...มันได้ผลนะ จะว่าไป...ดีกว่ายืนโซ๊ยกัน
           ให้แตกหัก...เพียงแค่ความอยากเอาชนะกัน...แค่นั้น

           มาเจอกัน จีบกัน รักกัน...ใช้เวลาไปเท่าไหร่...เสียน้ำลาย
           ไปก็เยอะ...อิอิ...อภัยให้คนที่เรารัก แล้วก็รักเรา...ดีจะตาย
           ลองดูนะ...เมื่ออภัยเป็น ก็เย็นได้...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

           

อ่านต่อ..>

กำลังใจ...เป็นสิ่งสำคัญ...!!!

               ไม่ว่าเมื่อวานเราจะผ่านเรื่องเลวร้ายอะไรมา...
           ไม่ว่าปัญหาร้อยพันจะถาโถมเข้ามาหนักแค่ไหน...
           ไม่ว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจะเป็นเช่นไร...
            ถ้าคุณยังมีลมหายใจ...บอกได้คำเดียวว่า...สู้มัน...!!!

           อะไรที่มันผ่านไปแล้วป่วยการที่จะเก็บมาคิด...หันมาให้
           กำลังใจตัวเองดีกว่า...เราต้องทำได้...!!!
           ไม่มีใครไม่เคยผิดพลาด...ขอเพียงมุ่งมั่นที่จะก้าวเดินต่อไป
           จุดหมายแม้ยังห่างไกล...ถ้าไม่หยุดเดิน...มันต้องถึงสักวัน...

           ความสำเร็จใดๆที่ตั้งอยู่บนรากฐานของความล้มเหลวมาก่อน
           ย่อมมั่นคงและหอมหวาน...อดทนรอดูความสำเร็จนั้น...
           ด้วยหัวใจที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง และกำลังใจ...อย่าหยุดคิด
           อย่าหยุดฝัน......!!!

           "เมื่อพายุใหญ่ผ่านไป ฟ้าย่อมสดใสเสมอ"

http://dharmaishere.blogspot.com

           

      

อ่านต่อ..>

เนื้อคู่...กับการดูดวง...!!!

               ถามหาเนื้อคู่...จากการดูดวง
               เหมือนถามหาคู่ควง...จากผีถ้วยแก้ว...!!!
               หมอดู กับ หมอเดา...ถ้าแยกไม่ออก ก็บอกไม่ถูก...

               รักกันมานาน...หมอเดาบอกไม่ใช่เนื้อคู่...เลิกซะเลย
               อยู่กันมาหลายปี ไม่เคยตบตี...หมอเดาบอกนิดหน่อย
               จริงหรือป่าวก็ไม่รู้...รู้แต่ว่าชักตะขิดตะขวงใจแล้ว...
               สุดท้ายมีเรื่อง...ทะเลาะกัน...นั่นปะไร!!!...

               หมอเอง...ยังเอาตัวไม่รอด...เป็นนายหน้าขายที่...
               ถามว่าจะขายได้มั้ย...หมอตอบว่าไม่รู้...อิอิ...
               แสดงว่าไม่เคยดูดวงให้ตัวเอง...หรือว่าขี้เกียจเดา...
               ชอบเดาให้คนอื่นมากกว่า หนุกดี...ได้ตังค์ด้วย...

               เชื่อหู ก็ต้องไว้หาง...ถ้าเชื่อหาง ก็ต้องไว้หู...ดู ดู ดู
               ขำ ขำ หนุก หนุก ก็จัดไป...อย่าต้องถึงกลับ ตัดบัว
               ไม่เหลือใย...เพราะคำพูดของใครๆ...ถ้าไม่อยาก...
               เสียใจภายหลัง...งิ...!!! 
               

http://dharmaishere.blogspot.com

              

อ่านต่อ..>

ผิดซ้ำๆ...ไม่จำสักที...เมื่อรักแท้...แค่ได้รัก...!!!

              "ผมผิดไปแล้วที่รัก...ผมขอโทษ"..ครั้งแรก
          "ขอโทษจริงๆ...ผมจะไม่ทำอีก".....ครั้งที่ 2
          "เฮ้อ...!!!.................................."...ครั้งที่ 3...มากับความเงียบ
          บางทีที่ไม่พูดคำว่า "ขอโทษ"...คงละอายใจ
          
          คนหนึ่ง...เกิดมาเพื่อยกโทษให้...
          อีกคน...ทำได้ทุกอย่างไม่เคยเกรงใจ...
          ซ้ำๆซากๆกับความผิด...แต่ก็คิดให้อภัย...
          
          รักแท้...ไม่ได้แปลว่าโง่...เพราะ...
          รักแท้...มักเป็นเช่นนี้...ขอแค่ได้รัก...!!!

          ทุกสิ่งมันมีจุดสิ้นสุด...อย่างไหนต่างหากที่มาถึงก่อน...
          ระหว่าง...เลิกยกโทษให้ กับ เลิกทำผิด...
          คิด คิด คิด...ถ้าไม่ใช่รักแท้...ขอบ๊ายบาย...!!!
          มันก็แค่นั่นแหละ...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

          
          
           

อ่านต่อ..>

เลือกให้ดี...เมื่อยังมีสิทธิ์...!!!

               เกิดเป็นคนสวย เกิดเป็นคนน่ารัก ใครๆก็มักจะอิจฉา...
          ไม่แปลก...!!! ถ้าจะคบหาดูหัวใจหนุ่ม...ทีละหลายคน
           เมื่อยังอยู่ในขั้นตอนของการเลือก...จงทำให้ดีที่สุด...

          ศึกษาดูกันไป...คบแล้วสบายใจ...นั่นแหละคำตอบ...
          เมื่อเจอคนที่ใช่...กฏการตัดออก...จึงเริ่มทำงาน...
          จากนั้นใส่ความจริงจัง จริงใจเข้าไป...หมั่นรดน้ำพรวนดิน...
          ไม่ลังเลสงสัย...หัวใจก็เบิกบาน...!!!

          ถ้าไอ้นั่นก็ไม่ดี...ไอ้นี่ก็ไม่ได้...เตรียมปีนขึ้นคาน...เถอะ!
          แล้วก็มักบอกใครต่อใครว่า..."ฉันชอบอยู่ของฉันคนเดียว"
          ความจริงเป็นยังไง...ตัวเองนั่นแหละ...รู้...!!!

          ถ้าอยู่คนเดียวมันเหงา...ก็คว้าแขนเขาเข้ามากอด...
          ไปโรงพยาบาลลำบากนะ เมื่อแก่...หันซ้าย หันขวา...
          ลูกหลานไม่มี...หาสามีไม่เจอ...ตอนนี้ถ้ายังทัน...ดูดีๆ...
          ในตอนที่ยังมีสิทธิ์...!!! 
          

http://dharmaishere.blogspot.com

          

          
           

อ่านต่อ..>

หลงรักคนมีเจ้าของ...ต้องทำไง?...!!!

               เมื่อตกหลุมรัก ยากนักที่จะหักห้ามใจไม่ให้คิดถึง
               ทำไมนะ...ทำไม... เราต้องมาช้าไป...ทำไมว่ะ?
               งุ่นง่าน พาลโมโห หลากหลายอารมณ์ หลากหลายคำพูด
               ที่มันพุ่งพล่านอยู่ในใจ.....!!!

               บางคนหงุดหงิด...คิดการใหญ่...กูจะแย่งมัน...นั่นๆๆ....
               คิด คิด คิด ทำไงดี...ปั่น ปั่น ปั่น ทำให้มันทะเลาะกัน
               จะเอาให้ได้...ว่างั้น...สมองตัน เรื่องดีๆ คิดไม่ออก

               เดินออกมาเถอะ...คนมีอีกเป็นล้าน จะไปเสียเวลาทำไม
               เรารักเขาก็ไม่ได้หมายความว่า...เขาจะรักเรา
               ทำให้เขาเลิกกัน...คิดว่าเขาจะมองเรา...เหรอ?...กระจก
               คงมีที่ไหนสักบานในบ้าน...รีบไปส่องซะ...นั่นแหละ
               คำตอบ...เมื่อรักคนที่เขามีเจ้าของ...ถอยเถอะ...อกเขา
               อกเรา...ศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้...แต่เท่ห์นะเว้ย...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

               

อ่านต่อ..>

เหงาใจ...เพราะใครบางคน...!!!

               ค่ำคืนที่เงียบงัน...แหงนมองพระจันทร์ แล้วใจมันเหี่ยว
          หยิบโทรศัพท์ สลับกับมองซ้ายขวา
          โถ โถ...อนิจจา...เพราะใครกันเล่าหนา...บ้า บ้า บ้า จริงเชียว
           ง่ะ!...เซ็ง เหงา เศร้า ซึม...!!!...ทำไมไม่โทรมาบ้าง...งอน งอน

           นั่นแหละผู้หญิง...ส่วนเจ้าผู้ชายก็ เย้ว เย้ว เย้ว อยู่กับเพื่อน
           สำราญบันเทิงกันไป เมื่อฝ่ายนี้ก็รอ อีกฝ่ายก็ดันลืม
           เหตุการณ์งามไส้จึงเกิดขึ้น...

           ไม่ได้มีอะไรใหญ่โตสักนิด โทรศัพท์มีอยู่ในมือ ก็ไม่โทร
            แล้วก็เริ่มมโน ว่าแฟนไม่สนใจ โง้นงี้...!!!...ก็แค่กดออก
            ทางโน้นก็คงจะตอบกลับ...เรื่องง่ายๆแค่นี้ไม่ซึมซับ...
            เดี๋ยวพี่ก็จับ...ซะเลย!!! อิอิ...เขาไม่โทร เราก็โทร ไม่เห็นมี
            อะไรยาก อย่าต้องทำเศร้า อย่าต้องเหงาใจ
            เพราะใครบางคน...อีกเลย...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

สัญญาณความห่าง...ไม่ต่างกับการ "บอกเลิก"...!!!

               อันว่าความรักมันจะเริ่มเปลี่ยนไป...เขาให้ดู สัญญาณ
           ของความห่างไกล...ที่มันเริ่มเข้ามา
           ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...เมื่อสัญญาณมันดังขึ้น...!!!

          การพุดคุยมันจะเริ่มไร้รสชาด ขาดความสนุก ไม่มีมุก
          มาเรียกรอยยิ้ม...มันต้องมีสาเหตุอะไรสักอย่าง
          ถ้าหาที่มาของต้นตอนั้นไม่ได้...นับเวลาถอยหลัง...
          รอพังได้เลย...!!!

          การบอกเลิกลากันแบบตรงไปตรงมา.......บางครั้งมันยาก
          เกินไปจริงๆ...ความห่างเหินที่ค่อยๆเขยิบออกไปทีละนิด
          รอเพียงให้ใครอีกคนจับสัญญาณนั้นได้...ถือว่าจบกิจ

          คู่ของคุณล่ะ...เริ่มมีสัญญาณแบบที่ว่านี้บ้างหรือยัง...
          ถ้าคุณตรวจเจอ...การเลิกลา คงใกล้เข้ามาเต็มทน
          หาสาเหตุให้พบ...แล้วลบมันซะ...ก่อนที่ทุกอย่าง
          จะสายเกินแก้...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

          

อ่านต่อ..>

รูปเธอ...รูปฉัน แลกกัน เอาป่ะ?...!!!

...รูปจะยิ้มเมื่อเธอมอง...

...รูปจะหมองเมื่อเธอชัง...

...รูปจะพังเมื่อเธอฉีก...

...รูปจะมีอีกเมื่อเธอต้องการ...

          การนำรูปของตนมาแลกกันเก็บกับคู่รักมันก็ให้อารมณ์คิขุอา

          โนเนะได้เหมือนกัน หากมีช็อตโน๊ตสั้นๆนิดนึงหลังภาพ

          พร้อมลายเซ็นต์ด้วยก็แจ่ม บางคนก็นำไปเคลือบ แล้วจึงเก็บ

          เอาไว้ในกระเป๋าเงิน พกพาติดตัวไปด้วยทุกที่...คริคริ

          เมื่อคิดถึงกัน เหนื่อย หรือว่าเกิดอาการท้อแท้ เปิดกระเป๋าเงิน

          ควักรูปเขาหรือเธอออกมาดู มองไปยิ้มไป พูดเบาๆพอให้ได้ยิน

          คนเดียว "ที่รักจ๋า"...บ๊ะ!...มีแรงฮึดขึ้นมาทันใด..

         รูปเธอ...รูปฉัน มันสร้างพลังให้เกิดความฮึกเหิมได้ไม่น้อย

         ใครที่เริ่มมีความรักลองดิ..."แลกรูปกัน...เอาป่ะ?"...

         ไม่เชยหรอก...เชื่อซิ...อิอิ...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

          

          

          

อ่านต่อ..>

รักแท้...แพ้นอกใจ...หรือ ใครจะเถียง!!!

          แรกรักอะไร ๆ มักจะหอมหวาน ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ต่างคน
       ต่างเอาอกเอาใจซึ่งกันและกัน...ตัวคิดถึงเค้าป่าว?...คิดถึงซิครับ
       คิดถึงซิคะ...แหม! หัวใจมันฟูแค่ได้ยินคำว่า "คิดถึง"...

       เมื่อเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก...ก็ได้เวลาที่เหมาะสมสำหรับ
       การ "ฟีทเจอริ่ง"...อ้าว อ้าว มันก็เป็นธรรมเนียม เหมือน......
       ครก กับ สาก...ครกไม้ต้องคู่กับสากไม้ ครกหินต้องคู่กับสากหิน
       มันถึงจะตำน้ำพริกอร่อย...ช่ายป่ะ...!!! เอ๊ะ...ยังไง...Ha Ha...

       ความรักมันเป็นเรื่องของคนเพียงสองคน...หากฝ่ายใดคิดไม่ซื่อ
       บ้านแตก...บ้านพัง กะละมังรั่ว...เลยเหอะ!!!
       แม้อีกฝ่ายจะทุ่มเทความรักให้เพียงใด
       หาได้เพียงพอไม่...หุหุ

       สุดท้ายเมื่อคนมันจะไป... มันก็ต้องไปใช่ป่ะ เพราะซื้อตั๋วไว้แล้ว...
       ถ้าไม่ไปเดี๋ยวตกรถ...ถ้าเขาหมดใจก็อย่าไปรั้งเขาเลย.......
       เมื่อคุณมี รักแท้ แล้วยัง แพ้คนนอกใจ ช่างมันเถอะหาใหม่...
       ฟีทเจอริ่งหัวใจ...ให้กลับมาสดใสซาบซ่านอีกครั้ง...ดีกว่ามั้ย?...!!

http://dharmaishere.blogspot.com

       

อ่านต่อ..>

ความฝันที่ใกล้จะเป็นจริง...หรือยัง?...!!!

       
          เมื่อได้เห็นบรรยากาศของขบวนแห่ นักฟุตบอลทีมชาติไทย
          เมื่อช่วงกลางเดือนธันวาคม 2557 หลังจากที่ทีมพึ่งคว้าแชมป์
          AFF SUZUKI CUP หรือ แชมป์แห่งภูมิภาคอาเซี่ยน มาครอง
          ได้สำเร็จหลังจากที่ต้องรอคอยมานานถึง 12 ปีเต็ม...

          ภายในใจก็คิดว่ามันน่าจะถึงเวลาแล้วที่ทีมฟุตบอลของชาติเรา
          จะประสบความสำเร็จในระดับเอเซียสักที เริ่มจากการที่ตอนนี้
          ประเทศไทยมีลีกฟุตบอลที่ถือว่า เริ่มจะเป็นที่รู้จักมากขึ้น...
          นักฟุตบอลที่มีเกรดก็เริ่มเมียงมองมาบ้าง  ทำให้เป็นผลดี
          กับนักฟุตบอลของไทยในการพัฒนาฝีเท้าของตนให้เก่งขึ้น

          "ซิโก้"...ได้ปรับรูปแบบการเล่นของทีมชาติชุดนี้ไปพอสมควร
          กลายเป็นทีมที่เล่นลูกบนพื้นได้อย่างสวยงาม การสอดประสาน
          ในตำแหน่งต่างๆถือว่าใช้ได้ ขาดเพียงความแน่นอน กับความ
          แข็งแกร่งของร่างกายเท่านั้นที่ยังต้องพัฒนากันต่อไป...

          กวิน ต้น มิก้า ชัปปุยส์ กอล์ฟ เจ ตังค์ ตั้ม ถ้ารวม เจ้าอุ้ม ด้วย
          ถือว่าเหลืออายุการใช้งานอีกหลายปี ยังมีอีกหลายคนที่แม้ไม่
          ได้กล่าวถึงแต่ฝีเท้าจัดจ้านกันทั้งนั้น ผมเชื่อว่าคงมีแฟนบอล
          จำนวนไม่น้อยที่มีความฝันคล้ายๆผม เพียงแต่ตอนนี้กำลัง
          รอคำตอบ เดี๋ยวคงได้รู้กันล่ะ เพราะมีด่านทดสอบทั้งรอบคัด
          เลือกโอลิมปิก และฟุตบอลโลก 2018...ความฝันของผม และ
          คนไทยทั้งชาติ ใกล้จะเป็นความจริง...หรือยัง?...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

          
          



       

อ่านต่อ..>

คน...หรือ...ผี...ที่น่ากลัว?...!!!

          เมื่อพูดคำว่า "ผี" ที่ไร...คนก็ต้องนึกไปถึงความน่ากลัว
          สยดสยอง ใบหน้าเละ ตาถลน ไม่มีอะไรน่าดู น่ามอง
          บรื๋ออออ...!!!!...ใช่ม่ะ...มีสักกี่คนที่เคยเห็นผีจริงๆ
          ไม่ใช่ผีมโน...หรือ ผีในจินตนาการของเรา...

          ความเป็นไปได้ว่าทั้งชีวิต กับการที่จะถูกผีหลอก นึกไม่ออก
          บอกไม่ถูก...ไม่มีนะ ไม่เอา ฉันกลัว อิอิ...แต่หารู้ไม่ว่า...
          "ผี" ความน่ากลัวของมัน จิ๊บ จิ๊บ เมื่อนำมาเทียบกับความ
          น่ากลัวของคนในสมัยนี้...

          ผีนะเหรอ...เขาจะมาหลอกเป็นเวลา ส่วนใหญ่ก็กลางคืน
          ใช่ป่ะล่ะ...เขาไม่มั่วนะ มีเวลาทำงานเป็นของตัวเอง.....
          ส่วน "คน"...มันหลอกกันไม่สนเวลา ไม่สนว่าเป็นกลางวัน
          หรือกลางคืน...ทำหน้าซื่อ ตาใส ใบหน้ายิ่งสวย ยิ่งหลอกเก่ง 
          Ha Ha Ha...ไม่เหมือนผีนิ...ต้องหน้าเละ...คิดดูซิ ตอนเป็นคน
          ยังหลอกเก่งขนาดนี้ ตอนเป็นผีจะขนาดไหนงิ...อิอิ

          โดนผีหลอกไม่ถึงตาย แต่โดนคนหลอกเห็นตายมาเยอะแล้ว
          แล้วแบบนี้คุณว่า คน หรือ ผี ที่น่ากลัวกว่ากัน?...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

อ่านต่อ..>

รัก ๆ...เลิก ๆ...มันส์ดีว่ะ...!!!

                   

              ความรักในโลกออนไลน์มันจับต้องไม่ได้ก็จริงอยู่

              แต่มันก็สร้างความเสียว...ซ่าน ผ่านหัวใจดวงน้อย

              ของเราได้เหมือนกันนะครับ.....

              คุยกันไป คุยกันมา ทุกๆวันเข้า...เฮ้ย! มันรักกันจริงๆเว้ย

              ทะเลาะกันก็ทะเลาะกันจริงๆ...ในแบบที่ไม่ต้องเห็นหน้า

              มันก็แปลกดี.....

              ทะเลาะกันก็...บอกเลิกกันซะงั้น!...แล้วพอต่างคนต่าง

              อารมณ์เย็นลงแล้วก็กลับมาคุยกันต่อ...ก็มีเท่านี้...ไม่เห็น

              ต้องมีอะไรมากมายก่ายกองต้องนั่งปวดหมอง...

              รัก ๆ เลิก ๆ ...มันก็ให้รสชาดประหลาดดี อันว่าความรัก

              มันออกแบบไม่ได้นี่เน๊อะ สไตล์ใครสไตล์มัน...หนุกพิลึก!

              ความสุข ปน ความเศร้า แบ่งๆกันไป ต่างคนต่างเรียนรู้ซึ่ง

              กันและกัน...บอกได้คำเดียว...มันส์ดีว่ะ...!!!
              

http://dharmaishere.blogspot.com

              

อ่านต่อ..>

ความรักเอย...สมหวัง ผิดหวัง...เป็นของคู่โลก...!!!

          วันนี้จะมาคุยเรื่องความรักของหนุ่มสาวสักเล็กน้อย...จากที่เคยหงอยเหงาเศร้าซึมก็กลับมากระปี้กระเป่า กระชุ่มกระชวย...เมื่อแรกเริ่มมีความรัก ความต้องการอยากสวย อยากหล่อมักจะเกิดขึ้นมาทันใด จริงอ่ะป่าว...ผู้เขียนไม่ใช่กูรูทางด้าน "ความรัก" นี้หรอกนะครับ แค่เอาบางสิ่งบางอย่างที่เป็นประสบการณ์นำออกมาเล่าสู่กันฟัง จะได้ผลมากน้อยแค่ไหนก็เป็นเรื่องของคนอ่าน ไม่ใช่เรื่องของผู้เขียน...อ่านถึงตรงนี้ ถ้าคิดเป็น  มันจะคิดออก...หรืออาจจะว่าผู้เขียนกวนTeen ก็ได้เหมือนกัน...อิอิ...หลายท่านคงเคยได้ยินได้ฟังกันมาบ้างล่ะมั้งว่า "เวลารักใครให้รู้จักเผื่อใจเอาไว้บ้าง ป้องกันความผิดหวัง"...เวลาปฏิบัติมีใครเผื่อใจเอาไว้มั้ย?...ผู้เขียนเชื่อว่าม่ายมี...ทุกคนเมื่อมีความรัก เราก็ใส่มันสุดๆทั้งนั้นแหละ ลืมไปเลยกับประโยคที่เขาสอนเขาเตือนกันไว้...เมื่อเกิดความรักมันไม่สมหวังดังใจคิดล่ะ...แล้วเราจะทำยังไง?...ก็เสียใจไปซิ ร้องไห้ไปซิ...ไม่มีใครเขาห้ามนิ...มันก็เสียใจ ก็ร้องไห้ด้วยกันทั้งนั้นแหละ แต่ต้องรู้จักพอนะจ๊ะ...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

ไม่ว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นใครจะเป็นคนผิดคนถูก ก็ช่างมัน ไม่มีประโยชน์อะไรจะไปนั่งหา เพราะเรื่องราวมันได้เกิดขึ้นมาแล้ว...ผู้เขียนเอาประสบการณ์ของตัวผู้เขียนเองมาพูด จึงไม่ผิด เพราะมันเกิดกับผู้เขียน ผู้เขียนก็ทำแบบนั้นแหละ...ความผิดหวังเสียใจ เสียน้ำตามันย่อมเกิดขึ้นได้เสมอครับ อย่าไปห้ามมัน ให้มันผ่องถ่ายออกมาบ้าง แต่ความสำคัญคือ คุณต้องเรียนรู้มัน อยู่กับมันไปสักระยะ พิจารณาความเสียใจนั้นไป แล้วคุณจะเห็นว่ามันก็แค่นั้นเอง...ผู้เขียนอยากให้คิดมุมกลับ มองไปยังคนที่ทำให้คุณต้องเศร้า มองเขา แล้วพิจารณา เขาย่อมมีเหตุผลในการเลิกลากับคุณ เหตุผลอะไรก็ช่าง อย่าไปสนใจ แต่เหตุผลนั้นคงทำให้เขาคนนั้นมีความสุข ความสบายใจ ถ้าคุณมีความรักในตัวเขาคนนั้นมากพอ คุณควรยิ้มให้กับเหตุผลและความสุขนั้นของเขา ...พลอยยินดีไปด้วย...พูดง่ายฉิบHายเลยใช่ป่าว...555 ก็อย่าทำอะไรให้มันยุ่งนักซิครับ ผู้เขียนเองผิดหวังมาแล้ว เสียใจเป็น ร้องไห้ก็เป็น...สำหรับคนที่ทำให้ผู้เขียนเป็นเช่นนั้น วันนี้ผู้เขียนก็ยังคุยกันอยู่...!!!

ผู้เขียนไม่สนหรอกว่าเขาจะรักใคร อะไรยังไง...หน้าที่ของผู้เขียน คือ ต้องการเห็นเขามีความสุข อ่านแล้วทำความเข้าใจตรงนี้ให้มากๆนะครับ...เขาจะรักผู้เขียนหรือไม่รัก มันเป็นเรื่องของเขา แต่การที่ผู้เขียนยังรักเขา และต้องการเห็นเขามีความสุข...มันเป็นเรื่องของผู้เขียน...อะไรที่มันอยู่นอกเหนือการควบคุมของเรา เราก็อย่าไปคิดไปยึดให้มันมากมาย...ความสมหวัง ความผิดหวัง มันอยู่คู่โลกมาช้านาน มันเป็นสมบัติของโลกนะครับ เราต้องเรียนรู้แล้วอยู่กับมันให้ได้...คนอื่นจะคิดยังไงกับวันพรุ่งนี้และวันต่อๆไปผู้เขียนไม่รู้ แต่สำหรับผู้เขียน เริ่มนับถอยหลังการอยู่บนโลกใบนี้แล้ว เมื่อไรก็เมื่อนั้น...สุขทุกข์ก็ว่ากันไปถ้าเรายังมีลมหายใจอยู่ หมดลมก็หมดเรื่อง...รักได้ก็เลิกได้ มีได้ก็หมดได้...กลับบ้านของเรานะครับ ที่บ้านมีคนที่รักเรา ที่นั่นมีแต่ความอบอุ่น ถ้าข้างนอกลมมันแรง ฝนมันเทกระหน่ำ หรือ แดดมันร้อน หลบเข้าบ้านซะ...พักกายพักใจ...สวดมนต์ไหว้พระ เรียกสติกลับมา...ไม่มีอะไรยาก...ผู้เขียนพูดแบบนี้ได้ เพราะทำ และผ่านมันมาแล้ว...วันนี้ก็เลยสบายๆ ชิล ชิล ใครอยากรักผู้เขียน ก็รักไปซิ ใครอยากไม่รักก็เลิกไปซิ....เสียใจมันก็เรื่องธรรมดา...เกิดได้ ก็ดับได้...สู้ สู้ นะครับ ไม่มีอะไรยาก...ถ้าใจคุณพร้อมจะสู้...บาย...!!!

นำเสนอโดย :
http://dharmaishere.blogspot.com
https://www.facebook.com/kanlakraung1.sport
https://www.facebook.com/kanlakraung1.story

อ่านต่อ..>