จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

วันเสาร์ที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2557

สายหมอก...ลมหนาว กับ "สาวคนรัก"...@^-0-^@

"กลิ่นหอม" ของกาแฟ...ลอยตามสายลมเย็นอ่อนๆพอสบาย มาเตะเข้าที่ปลายจมูกของชายหนุ่มซึ่งในตอนนี้เขาอยู่ในลักษณะนั่งกึ่งนอนบนเก้าอี้โยกที่ถูกตั้งอยู่นอกระเบียงรีสอร์ทหรูหลังงามแห่งหนึ่ง ท่ามกลางขุนเขาน้อยใหญ่ สลับซับซ้อนไปด้วยดอกไม้สีสดนานาพรรณ บัดนี้เขากำลังทอดสายตามองออกไปประหนึ่งกำลังเพลิดเพลินในการลิ้มรสความสวยงามของธรรมชาติที่อยู่เบื้องหน้า ระคนไปกับเสียง กริ๊งกรั๊ง!! ของช้อนยามที่ต้องกระทบกับแก้วกาแฟตามจังหวะของการคน


"คิดอะไรอยู่...น๊าา?"...เสียงอ้อนปนทะเล้น ฟังดูแล้วนุ่มนวลชวนฝันเจาะจงยิงคำถามมาที่เขา...ชายหนุ่มจึงได้ละสายตาจากภาพเบื้องหน้า ค่อยๆเบนหน้ามาทางเสียงนั้นทีละน้อย รอยยิ้มเล็กๆที่มุมปากกับดวงตาที่แสดงถึงความรัก ความห่วงใย ได้ถูกแสดงออกมาที่หญิงสาวซึ่งบัดนี้ได้มายืนอยู่ด้านข้างตัวเขาแล้ว


"อากาศดีจังเลยนะครับ"...เขาตอบหญิงสาวไปด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวานสื่อได้ถึงความรักที่มีต่อเธอ พรางสายตาก็จับจ้องมาที่ใบหน้าเปื้อนยิ้มน้อยๆของหล่อนด้วย หญิงสาวค่อยๆย่อตัวลงที่เก้าอี้อีกตัวที่อยู่ข้างๆจากนั้นจึงยื่นแก้วกาแฟให้เขาเตรียมพร้อมจะลิ้มรสความอร่อย...ชายหนุ่มรับแก้วกาแฟมาถือไว้อย่างว่าง่าย จากนั้นจึงยกมือข้างที่เหลือชี้พร้อมเอ่ยกับหญิงสาวว่า "คุณดูสิ หมอกยามเช้า โน่น!! ...เห็นมั้ยครับ มองไปไกลๆนะ อากาศที่หนาวพอสบาย กาแฟอุ่นๆในมือ แล้วที่สำคัญที่สุด คือคุณ ผู้หญิงที่ผมรัก" เขายกแก้วกาแฟขึ้นมาจิบน้อยๆ ก่อนจะพูดต่อ "ผมมีความสุขที่สุด...นี่แหละคือความสุขของผม"...หญิงสาวค่อยๆเอื้อมมือมาแตะที่บ่าข้างหนึ่งของเขา ลูบเบาๆ "อะไรก็ตามที่เป็นความสุขของคุณ รินก็พร้อมและเต็มใจที่จะสุขไปด้วยค่ะ"

ความรักของคู่หนุ่มสาว จะคงความแข็งแรงแค่ไหน ล้วนมีเหตุและปัจจัยมากมาย ความรัก ความเข้าใจ และความซื่อสัตย์ที่มีให้แก่กัน ยังคงเป็นกุญแจดอกสำคัญเสมอที่สามารถจะ เปิดประตูหัวใจเข้าไปอาศัยจับจองซึ่งกันและกัน และในโอกาสที่สำคัญโอกาสหนึ่งในฤดูหนาว มันน่าจะมีสักครั้งหรือไม่ ที่จะไปเติมความสุขกับสถานที่สักแห่งหนึ่งให้กันและกัน...ถ้าที่แห่งนั้นมีทั้ง "สายหมอก ลมหนาว แล้วก็ สาวคนรัก"...คงจะมีความสุขไม่น้อย...ว่ามั้ย!!!

บทความจาก :
นำเสนอโดย :
http://dharmaishere.blogspot.com
https://www.facebook.com/kanlakraung1.sport
https://www.facebook.com/kanlakraung1.story










0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น