บ่องตง!!!...ตรูกลัวเครื่องบินอ่ะ...^-0-^

เครื่องบินตก!!!...เมื่อวานนี้ช่วงสายๆ...วันอาทิตย์ที่ 28 ธันวาคม 2557 ได้มีโอกาสนั่งดูซีรี่เกาหลีเรื่องหนึ่ง กำลังบิ้วอารมณ์ให้อินไปกับบทบาทของพระเอกนางเอกในจอ...รู้สึกฟินอยู่ดีๆ...ภาพในจอทีวีก็ตัดฉับ...มีป้ายขึ้นว่า...ข่าวด่วน...ง่ะ!!!...ตอนนั้นนึกในใจ...อะไรอีกว๊า... แค่เพียงอึดใจเล็กๆก็มีผู้ประกาศข่าวผู้ชายโผล่หน้าหล่อๆออกมาบอกโดยสรุปใจความได้ว่า เครื่องบินของสายการบินหนึ่ง การพูดคุยสื่อสารระหว่าง หอบังคับการบิน กับนักบิน..."ขาดการติดต่อ"...การประกาศออกมาแบบนี้ คนฟังเช่นผมก็คิดเลยไปไกลแล้วว่า...คงตกแน่ๆ ตอนนั้นรู้สึกเซ็งในอารมณ์พอสมควร สงสารผู้โดยสารที่อยู่บนเครื่องบินเห็นว่าประมาณ 160 ชีวิต...ผมก็คิดไปเรื่อยเปื่อย คิดแทนเขาต่างๆนานา แล้วสมองเจ้ากรรมมันก็ดันสมมุติขึ้นมาว่า ถ้าเป็นเราไปอยู่บนเครื่องบินลำนั้น ถ้าเครื่องบินกำลังจะตก มันจะเป็นยังไงนะ สติสตังคงกระเจิงไปไหนต่อไหน พร้อมมั้ยที่จะตาย คงถามตัวเองวุ่นวายสับสนมากทีเดียว ในช่วงเวลาสั้นๆช่วงนั้น คงมีคำถามต่างๆผุดขึ้นในสมองมากมายนับไม่ถ้วน

แล้วอยู่ดีๆความจำในวัยเด็กมันก็แว่บเข้ามาในสมอง เรื่องเครื่องบิน...คุณพ่อของผมท่านทำงานอยู่ที่สายการบินหนึ่งในสมัยนั้น สายการบินที่ว่านี้คนไทยรู้จักกันเป็นอย่างดี ผมมีโอกาสได้ไปเที่ยวเล่นภายในสถานที่แห่งนี้ปีละ 2-3 ครั้ง แล้วในวันนั้น ยังไงก็จำไม่ได้แล้ว คุณพ่อผมท่านก็พาผมขึ้นไปบนเครื่องบินโดยสารลำหนึ่งซึ่งจอดอยู่เฉยๆ...ก็รู้สึกตื่นเต้นบ้าง คงด้วยความที่เป็นเด็ก เพราะเด็กมักจะจินตนาการไปเรื่อยแบบหาขอบเขตไม่ได้ หลังจากเดินสำรวจ โน่นนี่นั่น จนเป็นที่พอใจแล้วก็กลับลงมาข้างล่าง และนั่นเป็นครั้งแรกจริงๆที่มีโอกาสได้ไปสัมผัสกับเครื่องบินลำเป็นๆ แม้ว่ามันจะจอดอยู่เฉยๆก็ตาม

แล้วในวันหนึ่งการโดยสารเครื่องบินจริงๆก็มาถึง...ผมไม่รู้หรอกนะว่าคนอื่นจะรู้สึกเช่นไร กับการโดยสารเครื่องบินเป็นครั้งแรก...สำหรับตัวผมเองนั้น กลัว กังวล และไม่มีความสุข...ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงกลัวการขึ้นเครื่องบินนักหนา...ครั้งนั้นมันจำเป็น จึงต้องไหลตามน้ำกับเขาไป ความรู้สึกตลอดการเดินทาง เมื่อลอยอยู่บนฟ้า...หลับตาไม่ลง...คิดบ้า คิดบอ ไปตามเรื่อง...แต่มันก็ไม่มีอะไรน่ากลัวเลยตลอดการเดินทาง ทั้งขาไป และขากลับ...การตกหลุมอากาศ แบบที่เคยฟังคนอื่นเขาเล่ากันว่าน่าตกใจ น่ากลัว ก็ไม่เห็นมี อาจจะรู้สึกถึงอาการสั่นของเครื่องบินบ้าง แต่ก็แค่เบาๆเท่านั้น

เครื่องบิน...คือการคมนาคมทางอากาศ และเขาก็ถือกันว่า...เป็นการคมนาคมที่มีความปลอดภัยที่สุด แต่ในทุกครั้งที่มีข่าวไม่ดีเกี่ยวกับเครื่องบินทีไร มันเหมือนกับเป็นการตอกย้ำให้คนขี้กลัวเครื่องบินเช่นผม มีความกลัวเพิ่มมากขึ้นไปอีก...ก็หวังว่าเครื่องบินที่ขาดการติดต่อลำนั้น คงจะอยู่รอดปลอดภัย ถึงแม้ว่าความหวังมันคงจะเหลือน้อยเต็มทน...ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองพวกเขาด้วยเถิด...!!!

บทความจาก :
นำเสนอโดย :
http://dharmaishere.blogspot.com
https://www.facebook.com/kanlakraung1.sport
https://www.facebook.com/kanlakraung1.story