หลวงพ่อฤาษีสอนธรรมะ...จิตกับประสาท...!!!

          จากความตอนหนึ่งในหนังสือ "รวมคำสอน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน" หรือที่เรารู้จักกันทั้งประเทศในนามของ "หลวงพ่อฤาษีลิงดำ" ด้วยความที่ตัวของผมเอง มีความเลื่อมใสศรัทธาในองค์ของหลวงพ่อ ผมจึงพยายามหยิบยก "ธรรมะ" ที่หลวงพ่อท่านได้เทศน์สอนให้กับญาติโยม ลูกศิษย์ลูกหา นำมาแบ่งปัน เพื่อให้เกิด ความรู้ ความเข้าใจ สำหรับบทความนี้ ผมจะได้เล่าถึง จิตที่หลวงพ่อท่านกล่าวถึงกับประสาท มีความสัมพันธ์กันเช่นไร...ตามผมมาเลยครับ

หลวงพ่อท่านเทศน์สอนว่า ถ้าจิตนึกถึงนิพพานเป็นอารมณ์ เมื่อเวลาเริ่มป่วยในช่วงกลาง ระหว่างป่วยมันจะดิ้นตูมตามอย่างไรก็ตาม จิตมันจะไม่ปล่อย คือ ถ้าทำเป็นฌาณ เป็น เอกัคคตา มีอารมณ์อันเดียว เมื่อเวลาที่ตายไป ตัวมันตายแต่ใจมันไม่ได้ตาย ใจมันก็หาที่ไป ในขณะที่มีชีวิตอยู่จิตมันคิดถึงแต่พระนิพพาน มันก็ไปที่นั่นแหละ...อ่านมาถึงตรงนี้ กัลยาณมิตรหลายท่านคงเริ่มมีกำลังใจ ในการประพฤติปฏิบัติ แล้วก็คงเห็นว่า พระนิพพาน ไม่ไกลเกินเอื้อม...ใช่มั้ย?...!!!.....มาต่อกันดีกว่าครับ หลวงพ่อท่านยังบอกอีกว่า ถ้ายังไม่ตาย จิตก็ยังอยู่กับกาย ความรู้สึก เป็นเรื่องของประสาท ประสาทใช้งานไม่ได้ แต่จิตใช้งานได้อยู่ สำหรับคนป่วยที่ไม่รู้สึกตัว ประสาทมันอยู่เหนืออำนาจจิต ไปบังคับประสาทไม่ได้ ก็อย่างที่ดิ้นตูมๆ มันเป็นเรื่องของประสาท...ประเภทที่ป่วยไม่รู้สึกตัว ภาษาหมอเขาเรียก "โคม่า" คนโบราณเขาเรียก "ตรีทูต" จิตมันยังทำงานอยู่ เวลาพูดเขาไม่ได้ยินเพราะประสาทในการรับฟังเสียง มันไม่ทำงาน คือมันไม่รับเสียง  แต่จิตทรงตัว พอเริ่มป่วยใหม่ๆ ถ้าจิตยึดอะไรอย่างมั่นคงมันจะยึดตลอด หลวงพ่อท่านยังย้ำว่า เคยเห็นมาหลายรายแล้ว

"ฉะนั้นถ้าหากให้มันจำในกุศล มันก็จำตลอด ช่วงเช้าตั้งอารมณ์ให้ดี จิตมันจะจำทั้งวัน ...พระพุทธเจ้าจึงสอนอนุสสติ 10 แต่ที่ดีจริงๆ ก็คือ "อุปสมานุสสติ" ให้นึกถึงพระนิพพานเป็นอารมณ์ แต่คนที่จะนึกถึงพระนิพพานเป็นอารมณ์จริงๆ คนประเภทนี้จะต้องมีนิสัยเป็นพุทธจริต พุทธจริตนี่เป็นคนฉลาด คนไม่ฉลาดก็ไม่เอาสอนเท่าไรก้ไม่เอา..." เช้ามืดไม่ต้องภาวนาก็ได้ ตั้งจิตไปเลย นึกถึงพระพุทธเจ้า นึกถึงพระธรรม นึกถึงพระอริยสงฆ์ พรหมและเทวดาทั้งหลาย ตลอดจนบุคคลที่มีคุณให้เป็นพยานกับสิ่งที่เราทำ ที่เราปฏิบัติ ว่าทั้งหมดทั้งมวลที่ทำมา ต้องการจุดเดียวคือ "พระนิพพาน"...

จิตกับประสาทมันเป็นคนละส่วนกัน หากแต่มันมีความสัมพันธ์กันอยู่ แต่การตายจะมีเพียงประสาทเท่านั้น ส่วนจิต ยังคงไม่ตาย ดังนั้นจากการเทศน์สอนของหลวงพ่อท่าน ก็เพื่อให้เราเรียนรู้ธรรมะ ข้อหนึ่ง นั่นคือ อุปสมานุสติ...ฝึกให้จิตตั้งตรงไปที่พระนิพพานที่เดียว เมื่อชำนาญแล้ว คล่องแล้ว มันจะเป็นผลดีเมื่อจิตกำลังทิ้งกาย... ธรรมะ ดีๆแบบนี้ จากองค์หลวงพ่อท่าน เรียนรู้เท่าไรก็ไม่จบไม่สิ้น...ฝึกเอาไว้ ถึงแม้จะยังไม่ถึงนิพพาน แต่โอกาสรอดจากอบายภูมิก็มีเยอะนะท่าน...!!!

ที่มา : หนังสือรวมคำสอน...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
นำเสนอโดย :
http://dharmaishere.blogspot.com
https://www.facebook.com/kanlakraung1.sport
https://www.facebook.com/kanlakraung1.story