ความรักเอย...สมหวัง ผิดหวัง...เป็นของคู่โลก...!!!

          วันนี้จะมาคุยเรื่องความรักของหนุ่มสาวสักเล็กน้อย...จากที่เคยหงอยเหงาเศร้าซึมก็กลับมากระปี้กระเป่า กระชุ่มกระชวย...เมื่อแรกเริ่มมีความรัก ความต้องการอยากสวย อยากหล่อมักจะเกิดขึ้นมาทันใด จริงอ่ะป่าว...ผู้เขียนไม่ใช่กูรูทางด้าน "ความรัก" นี้หรอกนะครับ แค่เอาบางสิ่งบางอย่างที่เป็นประสบการณ์นำออกมาเล่าสู่กันฟัง จะได้ผลมากน้อยแค่ไหนก็เป็นเรื่องของคนอ่าน ไม่ใช่เรื่องของผู้เขียน...อ่านถึงตรงนี้ ถ้าคิดเป็น  มันจะคิดออก...หรืออาจจะว่าผู้เขียนกวนTeen ก็ได้เหมือนกัน...อิอิ...หลายท่านคงเคยได้ยินได้ฟังกันมาบ้างล่ะมั้งว่า "เวลารักใครให้รู้จักเผื่อใจเอาไว้บ้าง ป้องกันความผิดหวัง"...เวลาปฏิบัติมีใครเผื่อใจเอาไว้มั้ย?...ผู้เขียนเชื่อว่าม่ายมี...ทุกคนเมื่อมีความรัก เราก็ใส่มันสุดๆทั้งนั้นแหละ ลืมไปเลยกับประโยคที่เขาสอนเขาเตือนกันไว้...เมื่อเกิดความรักมันไม่สมหวังดังใจคิดล่ะ...แล้วเราจะทำยังไง?...ก็เสียใจไปซิ ร้องไห้ไปซิ...ไม่มีใครเขาห้ามนิ...มันก็เสียใจ ก็ร้องไห้ด้วยกันทั้งนั้นแหละ แต่ต้องรู้จักพอนะจ๊ะ...!!!

http://dharmaishere.blogspot.com

ไม่ว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นใครจะเป็นคนผิดคนถูก ก็ช่างมัน ไม่มีประโยชน์อะไรจะไปนั่งหา เพราะเรื่องราวมันได้เกิดขึ้นมาแล้ว...ผู้เขียนเอาประสบการณ์ของตัวผู้เขียนเองมาพูด จึงไม่ผิด เพราะมันเกิดกับผู้เขียน ผู้เขียนก็ทำแบบนั้นแหละ...ความผิดหวังเสียใจ เสียน้ำตามันย่อมเกิดขึ้นได้เสมอครับ อย่าไปห้ามมัน ให้มันผ่องถ่ายออกมาบ้าง แต่ความสำคัญคือ คุณต้องเรียนรู้มัน อยู่กับมันไปสักระยะ พิจารณาความเสียใจนั้นไป แล้วคุณจะเห็นว่ามันก็แค่นั้นเอง...ผู้เขียนอยากให้คิดมุมกลับ มองไปยังคนที่ทำให้คุณต้องเศร้า มองเขา แล้วพิจารณา เขาย่อมมีเหตุผลในการเลิกลากับคุณ เหตุผลอะไรก็ช่าง อย่าไปสนใจ แต่เหตุผลนั้นคงทำให้เขาคนนั้นมีความสุข ความสบายใจ ถ้าคุณมีความรักในตัวเขาคนนั้นมากพอ คุณควรยิ้มให้กับเหตุผลและความสุขนั้นของเขา ...พลอยยินดีไปด้วย...พูดง่ายฉิบHายเลยใช่ป่าว...555 ก็อย่าทำอะไรให้มันยุ่งนักซิครับ ผู้เขียนเองผิดหวังมาแล้ว เสียใจเป็น ร้องไห้ก็เป็น...สำหรับคนที่ทำให้ผู้เขียนเป็นเช่นนั้น วันนี้ผู้เขียนก็ยังคุยกันอยู่...!!!

ผู้เขียนไม่สนหรอกว่าเขาจะรักใคร อะไรยังไง...หน้าที่ของผู้เขียน คือ ต้องการเห็นเขามีความสุข อ่านแล้วทำความเข้าใจตรงนี้ให้มากๆนะครับ...เขาจะรักผู้เขียนหรือไม่รัก มันเป็นเรื่องของเขา แต่การที่ผู้เขียนยังรักเขา และต้องการเห็นเขามีความสุข...มันเป็นเรื่องของผู้เขียน...อะไรที่มันอยู่นอกเหนือการควบคุมของเรา เราก็อย่าไปคิดไปยึดให้มันมากมาย...ความสมหวัง ความผิดหวัง มันอยู่คู่โลกมาช้านาน มันเป็นสมบัติของโลกนะครับ เราต้องเรียนรู้แล้วอยู่กับมันให้ได้...คนอื่นจะคิดยังไงกับวันพรุ่งนี้และวันต่อๆไปผู้เขียนไม่รู้ แต่สำหรับผู้เขียน เริ่มนับถอยหลังการอยู่บนโลกใบนี้แล้ว เมื่อไรก็เมื่อนั้น...สุขทุกข์ก็ว่ากันไปถ้าเรายังมีลมหายใจอยู่ หมดลมก็หมดเรื่อง...รักได้ก็เลิกได้ มีได้ก็หมดได้...กลับบ้านของเรานะครับ ที่บ้านมีคนที่รักเรา ที่นั่นมีแต่ความอบอุ่น ถ้าข้างนอกลมมันแรง ฝนมันเทกระหน่ำ หรือ แดดมันร้อน หลบเข้าบ้านซะ...พักกายพักใจ...สวดมนต์ไหว้พระ เรียกสติกลับมา...ไม่มีอะไรยาก...ผู้เขียนพูดแบบนี้ได้ เพราะทำ และผ่านมันมาแล้ว...วันนี้ก็เลยสบายๆ ชิล ชิล ใครอยากรักผู้เขียน ก็รักไปซิ ใครอยากไม่รักก็เลิกไปซิ....เสียใจมันก็เรื่องธรรมดา...เกิดได้ ก็ดับได้...สู้ สู้ นะครับ ไม่มีอะไรยาก...ถ้าใจคุณพร้อมจะสู้...บาย...!!!

นำเสนอโดย :
http://dharmaishere.blogspot.com
https://www.facebook.com/kanlakraung1.sport
https://www.facebook.com/kanlakraung1.story